سیستم فیلتراسیون جکوزی

منبع

فیلتر شنی شیر از بغل یا فیلتر شنی شیر از بالا

فیلترهای شنی بر اساس محل نصب شیر روی مخزن فیلتر، بر دو نوع هستند: فیلتر شنی شیر از بالا و فیلتر شنی شیر از بغل. نوع شیر از بالا معمولاً ارزان تر است زیرا طراحی آن ساده‌تر است و قطعات کمتری در آن استفاده می‌شود. اما در هنگام تعویض سلیس فیلتر یا سرویس قطعات، کار با نوع شیر از بغل آسان‌نر است. دلیل این امر این است که در فیلتر شیر از بالا، باید لوله ها را جدا کنید تا بتوانید شیر را جدا کنید اما در فیلتر شیر از کنار، نیازی به جدا کردن لوله‌ها نیست. با این حال، نوع شیر از بغل، فضای کمتری را اشغال می‌کند. بنابراین اگر فضا محدود است، فیلتر شنی شیر از بالا را انتخاب کنید.

منبع

آناتومی پمپ تصفیه

جدول تبدیل DN به NPS

برای تبدیل DN به NPS یا بالعکس از جدول زیر استفاده می شود:

قطر خارجی لوله (OD) در یک DN یا NPS مشخص ثابت است و با تغییر ضخامت جداره، تنها قطر داخلی لوله (ID) کاهش می یابد.

DN مخفف Diameter Nominal به معنی قطر اسمی، پارامتر سایز اسمی لوله است. DN مشخصه ای بدون بعد از اندازه لوله است که در سیستم واحد متریک و به وسیله سازمان جهانی استاندارد (ISO) توسعه یافته است. این پارامتر بیش از اینکه مشخص کننده اندازه واقعی لوله باشد به عنوان روشی برای متمایز ساختن لوله ها از یکدیگر و نام گذاری آن ها مورد استفاده قرار می گیرد. در مقابل DN در سیستم متریک، سیستم اینچی از NPS به همان منظور استفاده می کند که مخفف عبارت Nominal Pipe Size است. از DN یا NPS برای بیان سایز لوله استفاده می شود. 

در لوله هایی با NPS برابر ۱۲ و کمتر، عدد NPS کوچک تر از قطر خارجی واقعی لوله است. برای مثال در لوله هایی با سایز اسمی ۸ و ۱۲، قطر خارجی آن به ترتیب ۸٫۶۲۵ و ۱۲٫۷۵۰ اینچ است. در لوله های با NPS بزرگ تر از ۱۲، قطر خارجی واقعی لوله برابر عدد NPS است. برای مثال در لوله هایی با سایز اسمی ۱۴ و ۸۰، قطر خارجی آن به ترتیب ۱۴ و ۸۰ اینچ است.

منبع

تفاوت‌های مهم لوله (Pipe) و تیوب (Tube)

1. لوله استوانه‌ای توخالی است که با مقطع گرد ساخته می‌شود ولی تیوب علاوه بر مقطع گرد، با مقطع مربعی و مستطیلی هم ساخته می‌شود.
2. لوله‌ها در سایزهای بین ۱/۸ الی ۸۰ اینچ ساخته و استفاده می‌شوند ولی تیوب‌ها در سایزهای کوچکتری (معمولاً تا ۱۲ اینچ) کاربرد دارند. البته همین تیوبهای سایز ۱۰ و ۱۲ اینچ هم به ندرت استفاده می‌شوند.
3. برای مشخص کردن ضخامت جداره‌ی لوله‌ها از پارامتری به نام عدد اسکجول (Schedule Number) استفاده می‌شود. قطر خارجی لوله (OD) در یک عدد اسکجول مشخص ثابت است و با تغییر عدد اسکجول، ضخامت جداره کم یا زیاد شده و تنها قطر داخلی لوله (ID) افزایش یا کاهش می‌یابد. بر خلاف لوله‌ها، برای رده‌بندی ضخامت تیوب‌ها از پارامتری به نام گیج تیوب (Tube Gauge) استفاده می‌شود که در سیستم آمریکایی با (BWG (Birmingham Wire Gauge و در سیستم انگلیسی با (SWG (Standard Wire Gauge نشان داده می‌شود. با افزایش عدد گیج BWG یا SWG، ضخامت تیوب کاهش می‌یابد. BWG یا SWG مستقل از قطر تیوب است، یعنی ضخامت دیواره‌ی چند تیوب با BWG یا SWG یکسان ولی قطر متفاوت برابر است.
4. در لوله‌ها برای اعلام سایز لوله از مشخصه‌ای به نام قطر اسمی (DN در سیستم متریک و NPS در سیستم اینچی) استفاده می‌شود که در همه‌ی لوله‌ها برابر با قطر خارجی واقعی لوله نیست. قطر اسمی در لوله‌هایی با NPS برابر ۱۲ و کمتر، کوچک‌تر از قطر خارجی واقعی لوله است ولی در لوله‌های با NPS بزرگتر از ۱۲، برابر با قطر خارجی واقعی لوله است. بر خلاف لوله‌ها، وقتی از اندازه‌ی تیوب صحبت می‌شود همان اندازه‌ی قطر خارجی آن مد نظر است و دیگر از DN یا NPS استفاده نمی‌شود.
5. در استانداردهای ساخت لوله و تیوب، الزامات ساخت، تست و بازرسی تیوب‌ها بیشتر و سخت گیرانه‌تر از لوله‌ها است. فرایند ساخت لوله آسان‌تر از تیوب است. این موارد به همراه موارد بند قبلی، باعث افزایش هزینه تمام شده و قیمت تیوب نسبت به لوله می‌شود.
6. تلرانس (رواداری) ساخت تیوب‌ها از جمله تلرانس قطر، تلرانس ضخامت، تلرانس راستی (Straightness) و تلرانس گردی (Circularity) بسته و سخت گیرانه‌تر از تلرانس لوله‌ها است. جدار داخلی و خارجی تیوب‌ها صاف تر از لوله‌ها است.
7. لوله بیشتر برای انتقال سیال (مایع یا گاز) از یک نقطه به نقطه دیگر، به ویژه در فواصل نسبتاً زیاد، و تیوب بیشتر برای گردش سیال در داخل یک سیستم یا ماشین محدود، به منظور انتقال انرژی و سیستم‌های ابزار دقیق استفاده می‌شود.
8. در برخی استانداردها، تیوب به لوله‌هایی گفته می‌شود که برای خم کردن مناسب هستند. در واقع تیوب‌ها انعطاف پذیر بوده و خم می‌شوند.
9. تیوب‌ها برخلاف لوله‌ها دارای طول مشخصی نمی‌باشند و معمولاً به صورت کلاف تولید می‌شوند. لوله‌ها در شاخه‌هایی با متراژ مشخص تولید شده و به فروش می‌رسند.

منبع: عصر مواد

Pipe Schedule

منبع: formufit و homestratosphere

خواص و مزایای لوله U-PVC (پلیکا)

مقاومت شیمیایی بالا:

لوله پی وی سی - لوله پلیکا در برابر بسیاری از الکل ها، روغن ها و مواد نفتی غیرآروماتیک مقاوم است. این ماده همچنین در برابر اکثر خورنده ها نظیر اسیدهای غیرآلی، بازها و نمک ها مقاوم است. برای کارهای معمول آبرسانی، لوله های U-PVC کاملاً در برابر مواد شیمیایی موجود در خاک و آب مقاوم هستند. مسئله ی مقاومت شیمیایی تنها هنگامی مطرح می شود که محیط های غیرعادی وجود داشته باشد و یا از لوله برای انتقال مواد شیمیایی استفاده شود.

مقاومت در برابر سایش/ خراش:

لوله های U-PVC (پلیکا) مقاومت بسیار بالایی در برابر سایش و خراش از خود نشان می دهند. ثابت شده است که لوله های پی وی سی دوام بسیار بالاتری نسبت به لوله های فلزی، سیمانی و سفالی در برابر انتقال مواد دوغابی دارند.

کیفیت آب:

استفاده از فرمولاسیون مناسب جهت تولید لوله‌های U-PVC موجب می شود تا مطابق استانداردهای NSF 61-62 بتوان از این لوله ها جهت انتقال آب آشامیدنی استفاده نمود و اطمینان حاصل کرد که مقادیر سرب، قلع و سایر عناصر سمی نظیر جیوه، کرم، کادمیم و باریم زیر حدود مجاز استاندارد می باشند.

مقاومت در برابر شعله:

لوله ی U-PVC (پلیکا) به سختی آتش می گیرد و در غیاب منبع خارجی شعله به سوختن ادامه نمی دهد. دمای شعله ور شدن خود به خودی آن ۴۵۴ درجه سانتیگراد است، که بسیار بالاتر از اکثر مواد ساختمانی است.

استحکام ضربه:

تحت شرایط نرمال، لوله های U-PVC مقاومت نسبتاً بالایی در برابر آسیب های ناشی از ضربه در مقایسه با لوله های سفالی، سیمانی و بیشتر مواد رایج در ساخت لوله دارند. با وجود کاهش مقاومت ضربه لوله های U-PVC در دماهای بسیار پایین، استحکام ضربه ی آن همچنان بالاتر از حد نیاز است.

مدول الاستیسیته‌ بالا و انعطاف پذیری:

مقاومت لوله های U-PVC (پلیکا) در برابر شکست یکی از مزایای عملکردی مهم آنها محسوب می شود. لوله های U-PVC تحت بار قادرند بدون شکستگی تغییر شکل بدهند. مدول الاستیسیته U-PVC یکی از مزایای مهم آن برای کاربردهای فنی محسوب می شود، به خصوص در شرایطی که حرکت یا لرزش خاک محتمل باشد (زمین لرزه و...). بالا بودن این کمیت باعث می شود تا پدیده دوپهنی در این لوله ها به حداقل برسد. همچنین با توجه به این که ضخامت لوله های فاضلابی بر اساس مقدار مدول الاستیسیته ی رزین مصرفی در ساخت لوله تعیین می گردد، بالا بودن مدول U-PVC باعث کاهش ضخامت لوله و افزایش سطح مقطع عبور جریان می شود.

استحکام کششی بلند مدت:

لوله های U-PVC (پلیکا) به گونه ای فرمول بندی می شوند تا استحکام کششی بلند مدت بالایی داشته باشند. حداقل استحکام مورد نیاز (MRS) (که در طراحی لوله های تحت فشار به کار می رود)، برای لوله های U-PVC در حدود دو برابر بیشتر از مقادیر متناظر دیگر لوله های پلاستیکی نظیر پلی اتیلن است. به همین دلیل هم ضخامت لوله های U-PVC نسبت به سایر لوله های پلاستیکی کمتر بوده و در نهایت لوله پی وی سی - لوله پلیکا وزن کمتری نیز دارد، که این مسئله مزیت مهمی محسوب می شود.

نسبت استحکام به وزن بالا، وزن سبک:

استحکام بالای U-PVC باعث حداقل شدن ضخامت و سبکی این لوله ها می گردد. لوله های U-PVC مزیت سبکی چشمگیری دارند که جنبه ایمنی مهمی محسوب می شود. امکان حمل و نقل آسان، آسیب های کاری را حداقل نموده و نصب و حمل و نقل ارزان تر را تسهیل می کند. یک فرد می تواند به راحتی دو لوله ی ۶ متری با اندازه ۱۱۰ را حمل کند، ولی تنها قادر است کمتر از ۱/۵ متر لوله ۱۱۰ آهنی را با همان نیرو حمل کند. در اثر سوختن PVC، گاز HCl آزاد می شود که این گاز از دسترسی اکسیژن به منطقه ی مشتعل شده جلوگیری می کند. به همین دلیل است که PVC را ماده ای خودخاموش شونده می نامند.

مقاومت در برابر خوردگی:

لوله های U-PVC (پلیکا) نارسانای جریان الکتریکی هستند و در برابر واکنش های الکتروشیمیایی ناشی از اسیدها، بازها و نمک ها که منجر به خوردگی در فلزات می شوند، مقاوم هستند. این ویژگی در سطح داخلی و خارجی لوله‌ پی وی سی وجود دارد. در نتیجه، استفاده از لوله ی U-PVC در کاربردهایی که در آن خاک مهاجم وجود دارد، بسیار به صرفه است.

اتصالات آب بند:

یک مزیت مهم برای هر لوله، آب بندی اتصالات آن است. لوله های U-PVC (پلیکا) با عمق دخول بالا و سیستم های اتصال اورینگی (Push-fit) توانسته است از طریق همین مزیت بسیاری از محصولات سنتی را کنار بزند.

مقدار زبری پایین:

زبری لوله عامل بسیار مهم و مؤثری در ایجاد افت فشار و کاهش دبی می باشد. لوله های U-PVC به دلیل داشتن سطوح داخلی بسیار صیقلی (ضریب زبری و اصطکاک پایین)، مقاومت بسیار پایینی در برابر جریان سیال از خود نشان می دهند.

زبری هیدرولیکی پایین لوله های U-PVC، با ممانعت از تشکیل بیوفیلم، علاوه بر کاهش افت فشار، مانع ته نشینی لجن در شبکه های فاضلابی شده و در شبکه های توزیع آب آشامیدنی نیز باعث کاهش احتمال آلودگی می شود. بنابراین هزینه های نگهداری این لوله ها پایین بوده و طراحی اولیه ی خط لوله نیز بهینه تر صورت می گیرد. علاوه بر این، در بسیاری از لوله ها باکتری ها در قسمت های زبر و دارای پستی و بلندی لوله تجمع می کنند (تشکیل biofilm) و به مرور راه جریان آب را می بندند، که این امر باعث افت فشار جریان شده و بر سلامت آب آشامیدنی نیز تأثیر منفی می گذارند.

قیمت مناسب:

علاوه بر مزایای ممتاز ذکر شده برای لوله های U-PVC (پلیکا)، قیمت این لوله ها بسیار مناسب و قابل رقابت با سایر لوله های پلیمری، فلزی، چدنی و... می باشند. به طوری که امروزه لوله های U-PVC در دنیا یکی از گزینه های اصلی در شبکه های آب و فاضلاب هستند.

منبع: ویکی پلاست

گریدهای پی وی سی (پلی وینیل کلراید )

 

گرید	تولید کنندگان	­دسته ها	کاربردها	ویژگی ها
E-6834	پتروشیمی اروند	پلیمر ترمو پلاستیک پلی وینیل کلراید پلی وینیل کلراید هموپلیمر	پوشش دهی فوم کفپوش چرم مصنوعی درزگیر و آب بند	پی وی سی امولسیونی
S-5831			فیلم بطری فیلم سخت اتصالات لوله	پی وی سی سوسپانسیونی
S-6532			فیلم لوله ورق پروفیل شلنگ
S-7042			فیلم پروفیل دستکش پزشکی لوله سرم
S-70	پتروشیمی غدیر		روکش سیم و کابل
S-6058	پتروشیمی بندر امام		فیلم ورق کامپاندسازی روکش سیم و کابل
S-6558			فیلم لوله
S-7054			روکش سیم و کابل فیلم لوله ورق شلنگ

 

منبع

 

سیستم لوله کشی استخر

منبع

لوله های CPVC

لوله سی پی وی سی یک سیستم لوله کشی فشار پلاستیک با درجه حرارت بالا است که در سال ۱۹۵۹ میلادی برای لوله کشی آب قابل شرب ارائه شده است. از سال ۱۹۸۵ میلادی نیز مورد استفاده گسترده ای در سیستم های آب پاش آتش قرار گرفته است. این ماده همچنین در بسیاری از برنامه های لوله کشی صنعتی و فرآیندی مورد استفاده قرار می گیرد. لوله CPVC در اندازه های اسمی از ۲.۱ تا ۲۴ در دسترس است. این لوله در کلیه لوله کشی مدل‌ها و کدهای مکانیکی در سراسر دنیا تأیید شده است.

پلی وینیل کلرید کلر دار (CPVC) نوعی PVC است که از طریق واکنش کلر زدایی رادیکال آزاد کلر ساخته شده است. این واکنش معمولا با استفاده از انرژی حرارتی یا اشعه ماوراء بنفش با استفاده از روشهای مختلف آغاز می شود. در این فرآیند، گاز کلر در کلر رادیکال آزاد تجزیه می شود که در مرحله بعد از تولید با PVC واکنش نشان می دهد، در واقع بخشی از هیدروژن موجود در PVC را با کلر جایگزین می کند.

بسته به روش تولید CPVC، مقدار کلر مختلفی به داخل پلیمر وارد می شود که یک روش اندازه گیری شده برای تنظیم دقیق خواص نهایی فراهم می کند. مقدار کلر ممکن است از یک تولید کننده تا تولید کننده دیگر متفاوت باشد. این مقدار می تواند به اندازه PVC 56.7٪ تا 74٪ جرم داشته باشد، اگرچه بیشتر رزین های تجاری دارای کلر از 63٪ به 69٪ هستند. مواد افزودنی متنوعی نیز به منظور جذب هرچه بیشتر مواد در پردازش به رزین وارد می شوند. این مواد افزودنی ممکن است از تثبیت کننده ها، اصلاح کننده های ضربه، رنگدانه ها و روان کننده ها تشکیل شود.

مشخصات لوله CPVC

• کارایی بالا در ذخیره انرژی و حفظ دمای آب و کمک به بازدهی سیستم گرمایشی سازه
• مقاومت بسیار بالا در برابر مواد شیمیایی، ساییدگی و خوردگی
• انعطاف پذیری و نصب آسانی
• ضد آتش
• مناسب برای انتقال آب آشامیدنی
• رسانای گرما
• سبک
• سازگار با محیط زیست چرا که تولید آن با مصرف انرژی پایینی انجام می‌شود
• عدم نشت مایع
• مقرون به صرفه، موثر و مقاوم با قابلیت استفاده بسیار طولانی مدت
• طول عمری بالغ بر 40 سال در تاسیسات آبگرم
• عدم امکان رشد و ازدیاد جلبک و میکروب در آنها
• در برابر حشره کش، قارچ کش و دارو های کشنده موریانه ضعیف هستند و این مواد باعث خرابی در آنها می شود.
• در برابر روغنهای خوراکی، گریس و تبرید واکنش نشان می دهند و دچار شکست می شوند.

برتری لوله CPVC نسبت به لوله PVC

1. مقاومت در برابر حرارت

لوله سی پی وی سی می تواند در برابر درجه حرارت بالاتر از PVC در برابر آب خورنده مقاومت کند. مقاومت عالی و ثابت این لوله در دماهای 40-50 درجه سانتیگراد یا بالاتر به محبوبیت آن به عنوان ماده ای برای سیستم های لوله کشی آب در ساخت و سازهای مسکونی و تجاری کمک می کند. حداکثر دمای عملیاتی CPVC به دمای 200 درجه فارنهایت (93 درجه سانتیگراد) می رسد.

2. ویژگی های مکانیکی

تفاوت اصلی مکانیکی بین CPVC و PVC در این است که CPVC بطور قابل توجهی انعطاف پذیرتر است و امکان انعطاف پذیری بیشتر و مقاومت در برابر خرد شدن را فراهم می آورد. علاوه بر این، استحکام مکانیکی CPVC باعث می شود جایگزینی مناسب برای بسیاری از انواع لوله های فلزی را در شرایطی که حساسیت فلز به خوردگی در استفاده از آن محدود می شود، بشود.

3. مقاوت در برابر آتش

CPVC در مقاومت در برابر آتش شبیه به PVC است. معمولا احتراق این نوع لوله ها بسیار دشوار است و در صورت عدم استفاده از شعله مستقیم, خاموش می شود. با توجه به محتوای کلر آن، سوزاندن CPVC ، چه در آتش سوزی و چه در فرآیند دفع صنعتی فرآیند بسیار پیچیده تری نسبت به PVC دارد.

آیا می توان از PVC و CPVC با هم استفاده کرد؟

تمام لوله ها و اتصالات می توانند در کنار یکدیگر قرار بگیرند و استفاده شوند ولی توصیه نمی شود مواد را با هم مخلوط کرده و مطابقت دهید. مخلوط کردن مواد می تواند دما و فشار خط لوله را به خطر بیاندازد. به همین دلیل ما همیشه توصیه می کنیم که سیستم لوله کشی تحت فشار با استفاده از مواد و برنامه های لوله کشی متناسب ساخته شود.

پلی وینیل کلرید کلر دار (CPVC) یک ترموپلاستیک است که توسط رزین پلی وینیل کلراید (PVC) تولید می شود. لوله CPVC بطور قابل توجهی انعطاف پذیرتر است و می تواند درجه حرارت بالاتری را نسبت به استاندارد PVC تحمل کند. موارد استفاده شامل لوله های تأمین آب گرم و سرد و انتقال مواد مایع صنعتی است. لوله CPVC ، به عنوان PVC ، برای حمل و نقل و استفاده از آب بی خطر تلقی می شود. منظور از آب بی خطر، آب آشامیدنی که برای نوشیدن، پخت و پز و حمام استفاده می شود.

منبع