راهنمای فنی جدید PPI در مورد استفاده از لوله های CPVC در ساختمان های تجاری

بسیاری از مردم، تفاوت های قابل توجهی که بین مواد لوله کشی PVC و CPVC وجود دارد، آگاهی ندارند. CPVC پلی وینیل کلرایدی است که در معرض یک واکنش کلریناسیون قرار می گیرد. کلر (CL2) و رزین PVC از طریق یک مکانیسم پایه ای رادیکال آزاد واکنش می دهند ، که به طور معمول با نور ماوراء بنفش آغاز می شود.

کلر اضافه شده به PVC  ویژگی های عملکرد دردمای بالا را می دهد و مقاومت در برابر خوردگی و آتش را بهبود می دهد. لوله های تحت فشار CPVC  ماده ای مجزا از لوله های تحت فشار  PVC با قابلیت های بیشتر است.
موسسه لوله های پلاستیکی  ایالت متحده، راهنمای فنی استفاده از پی وی سی کلرینه شده (C-PVC) در سیستم لوله کشی ساختمان های تجاری را منتشر کرده است.
مباحث مورد بحث در این راهنما شامل موارد زیر است:

•  تعریف و ویژگی های مواد CPVC
•  استفاده در کاربردهایی با دمای بالا
•  مقاومت در برابر مواد ضد عفونی کننده مورد استفاده در آب قابل شرب
•  مسائل مربوط به طراحی 

 

منبع: انجمن تولید کنندگان لوله و اتصالات پی وی سی

انواع مبدل حرارتی

رایج ترین انواع مبدل های حرارتی، مبدل حرارتی پوسته لوله و مبدل حرارتی صفحه ای هستند. اگر چه انواع دیگری از مبدل ها نیز در صنایع کاربرد دارند اما همه آن ها بر مبنای جریان سیال و انتقال حرارت میان آن دو عمل می کنند. بر همین اساس، انواع مبدل حرارتی به دسته های زیر تقسیم بندی می شوند:

مبدل حرارتی پوسته لوله (Shell and Tube Heat Exchanger) یا در اصطلاح، STHE، نوعی از مبدل حرارتی است که یک سیال از درون دسته ای از لوله ها عبور کرده و سیال دیگر در محفظه مبدل و به صورت عمود بر سیال اول، حرکت می کند. در این مبدل، لوله ها توسط یک پوسته پوشانده شده اند.

مبدل حرارتی صفحه ای (Plate Heat Exchanger) یا در اصطلاح، PHE، نوعی مبدل حرارتی است که انتقال حرارت از طریق صفحات وسیع، میان دو سیال انجام می شود.

مبدل حرارتی جریان باز (Open-Flow Heat Exchanger)، نوعی از مبدل است که جریان یکی از سیال ها به داخل تجهیزات، محدود نمی شود؛ اساس کار این مبدل ها مانند نحوه عملکرد رادیاتور خودرو است؛ مبدل جریان باز از لوله های خنک کننده هوا تشکیل شده اند که گرما را با محیط مبادله می کنند. از این دستگاه در سیستم های تهویه مطبوع، سیستم سرمایش و گرمایش خانه ها استفاده می شود. برخی از آبگرمکن های خانگی نیز بر همین اساس طراحی شده اند.

مبدل حرارتی تماسی (Contact Heat Exchanger)، نوعی از مبدل های حرارتی است که در آن، دو سیال به طور مستقیم با یکدیگر در تماس هستند. در این مبدل ها انتقال حرارت و انتقال جرم به طور همزمان اتفاق می افتد. علاوه بر این، مبدل حرارتی تماسی، نظیر آنچه در برج های خنک کننده رخ می دهد موجب می شود دو سیال به واسطه اختلاف نیروی وزن از یکدیگر متمایز باشند و همین عامل می تواند زمینه را برای ورود جزء سوم به مبدل (به طور مثال، یک ماده جامد) فراهم سازد.

مبدل حرارتی، نوعی دستگاه صنعتی است که برای انتقال حرارت بین یک سیال داغ و یک سیال سرد استفاده می شود. در برخی از انواع مبدل حرارتی ، فرآیند انتقال گرما از طریق واسطه های فلزی صورت می گیرد، بدون اینکه دو سیال با یکدیگر تماس داشته باشند. اگرچه حرارت بین دو سیال به روش هدایت گرمایی و از طریق دیواره های جدا کننده منتقل می شود، اما مدیریت فرآیند انتقال حرارت توسط مبدل های حرارتی انجام میشود . هدایت گرما در مبدل ها به دو شکل تک فاز یا دو فاز انجام می شود.

منبع

تفاوت لوله پی وی سی و یو پی وی سی

امروزه در بسیاری از صنایع به ویژه تاسیسات شهری و ساختمانی، از پی وی سی به جای فلز استفاده می گردد، زیرا مواد پی وی سی بسیار ساده تر از آهن برش داده شده و بسیار راحت تر به یکدیگر متصل می شوند. همچنین پی وی سی بسیار محکم بوده و در طول زمان مقاومت خود را به خوبی حفظ می کند در نتیجه هزینه های نگهداری و تعمیرات آن کم تر است.

از لوله های پی وی سی معمولا برای انتقال آب غیر شرب استفاده می شود، زیرا از نظر بهداشتی برای آب مورد استفاده مردم مناسب نیستند، ولی این لوله ها برای عایق کابل برق و محافظت از سیم های هادی جریان برق بسیار پرکاربرد هستند.

مواد UPVC معمولا جایگزین درب و پنجره های چوبی، فلزی و آلومینیومی در ساختمان سازی شده است و در سال های اخیر در تخصص صنعت ساختمان سازی موفقیت و محبوبیت های زیادی به دست آورده است . لوله های UPVC در زمینه تاسیسات مکانیک  نیز توانسته اند به خوبی جایگزین مناسبی برای لوله های قدیمی همچون چدن و لوله کشی پسآب ساختمانی و ناودان شوند.

لوله های UPVC، مقاومت بالایی در برابر مواد شیمیایی داشته و قابلیت تحمل درجه حرارت بالا و دمای پایین نیز دارند. نقطه تحمل بالا این لوله ها در برابر فشارهای مختلف هوا،  زمینه ساز محبوبیت این نوع لوله ها میان مهندسین و متخصصین امر شده است. البته لازم به ذکر است لوله های یوپی وی سی انعطاف پذیری پایین تری نسبت به لوله های پی وی سی عادی دارند،  اما با قابلیت برگشت پذیری به چرخه تولید بیشتر مورد توجه قرار گرفته اند.

اصلی ترین تفاوت بین لوله های پی وی سی و لوله های یو پی وی سی این است که UPVC  ماده ای به نام فتالات یا BPA  دارد و این موضوع باعث می گردد از این نوع لوله ها برای انتقال آب بتوان استفاده کرد، همچنین لازم به ذکر است مقاومت لوله های یو پی وی سی در برابر حریق بالاتر بوده و در نتیجه نسبت به لوله های پی وی سی ایمن تر هستند.

محصولات ساخته شده با PVC و UPVC با توجه به استحکام بالا و مقاومت قابل توجه، می تواند حالات متنوعی را از طریق پرس،  قطع و تغییر شکل به خود بگیرد. در صنعت ساخت این دو ماده، مکمل های معروف و مجاز به عنوان روان کننده و به منظور بهبود انعطاف پذیری و تغییر شکل اضافه می کنند. البته نگرانی در مورد ایمنی مواد پلاستیکی با توجه به حضور فتالات و BPA  در این مواد وجود دارد که  توسط تعدادی از سازمان ها از جمله EPA  و FDA تهیه شده است ولی هنوز مدارک محکمی در این زمینه ارائه نشده است.

منبع

نحوه اتصال لوله های یو پی وی سی

برای اتصال بخش های مختلف لوله های یو پی وی سی شیوه های متفاوتی وجود دارد.

روش اول: اتصال پیچی یا رزوه ای

در استاندارد BS 3506  فقط برای لوله های با ضخامت زیاد و لوله های بالاتر از شش میلیمتر و تا قطر حدود ۴۵۰ میلیمتر، استفاده از اتصالات پیچی یا رزوه ای مجاز است.در این نوع اتصالات باید توجه داشت که در محل اتصال رزوه ای، کنف و چسب مطلوب استفاده گردد .همچنین از نوارهای پلی تترافلور و اتیلن برای آب بندی کلیه اتصالات موجود استفاده گردد.

روش دوم: اتصال با چسب

در این شیوه از چسب مخصوص پی وی سی که در حرارت بین چهار تا چهل و هفت درجه سانتیگراد حفظ شده است استفاده می گردد. این چسب باید خالص و یکدست بوده و نباید ظاهری گلوله شده، متراکم ، ناهمگون و سفت یا منجمد به خود گرفته باشد.

برای این نوع اتصال ابتدا لوله را عمود بر محور مقطع آن، برش زده و زوائد ایجاد شده را با متریال مناسب یا سوهان نرم و صیقلی می کنیم. پس از آن جداره خارجی لوله را به ابعاد مورد نظر توسط علامت گذار یا ماژیک علامت گذاری می کنیم. سپس بخش خارجی لوله و همچنین قسمت داخل مادگی که نقش اتصال دهنده را دارد با پارچه ی تمیز، پاک کرده تا هیچ گونه آلودگی روغن یا رطوبت روی آن نباشد. اگر بر روی هر بخش اتصالات اعم از جداره خارجی یا داخلی گرد و غبار و مواد اضافه وجود داشته باشد بر روی کیفیت اتصالات تاثیر منفی می گذارد. آلودگی سرعت چسبیدن چسب مخصوص پی وی سی را کاهش داده و مانع از چسبندگی مطلوب می گردد.

پس از رفع هرگونه آلودگی، سطح خارجی لوله و بخش داخلی مادگی را با لایه نازکی و ظریفی از چسب می پوشانیم. توجه داشته باشید قبل از آن که چسب خشک شود، لوله را با چرخش ربع دایره تا پایان اتصال مادگی وارد نمایید و ده الی پانزده دقیقه صبر کنید تا چسب کاملا خشک شود.

پس از اطمینان از خشک شدن کامل چسب، مقدار اضافی آن را از نقاط اتصال دو لوله به یکدیگر با پارچه تمیز نمایید. سپس آزمون آب بندی ارتفاعی سه متر پس از یک شبانه روز را انجام دهید.

روش سوم: اتصال فلنجی

به منظور اتصال لوله های پی وی سی به همدیگر یا اتصال به شیر آلاتو، از اتصالی موسوم به فلنجی استفاده می گردد. انجام عملیات آب بندی در اتصالات فلنجی با فشار لاستیک آب بند که در جلو فلنج نصب می شود صورت می گیرد. اتصال فلنج  به لوله با استفاده از یک بوشن فلنج دار از جنس یو پی وی سی و در انتهای لوله پی وی سی با استفاده از چسب مخصوص اتفاق می افتد.

منبع

انواع آبکاری شیرآلات ساختمانی

نیکل اولین ماده ای بود که در آبکاری شیرآلات مورد استفاده قرار گرفت و قدمت آن به ۱۰۰ سال پیش باز می‌گردد. اما در اوایل قرن بیستم این نوع آبکاری محبوبیت خود را از دست داد. زیرا نیکل  فلزی نرم بود که مقاومت کافی نداشت. در واقع این نوع آبکاری پس از مدتی از روی شیرآلات پاک می شد و آلیاژ برنج زیرین را تیره می کرد.

به دنبال کنار گذاشته شدن آبکاری نیکل، از دهه ۱۹۳۰ بود که فلز کروم مورد توجه قرار گرفت. برنج کروم اندود مقاومت بالاتری در مقایسه با برنج نیکل اندود داشت و از آن پس به عنوان آبکاری استاندارد و رایج شیرآلات شناخته شد. به تدریج تکنولوژی های مختلفی برای آبکاری شیرآلات ابداع شد که برخی از آنها نظیر PVD مقاومت بالاتری در برابر سایش و تغییر رنگ حتی نسبت به آبکاری کاری کروم دارند.

آبکاری کروم

فلز کروم نخستین بار در سال ۱۷۹۸ کشف شد. این فلز که سخت و شکننده است، رنگی سفید نقره ای دارد و در مقابل نمک ها، گازها و مواد قلیایی مقاومت خوبی را از خود نشان می دهد. اما نقظه ضعف آن نسبت به اسید کلریدریک، سولفوریک اسید و ترکیبات هالوژن دار است. مزیت آبکاری کروم سطح انعکاس آن است که ۵۶ درصد می باشد و تا درجه حرارت ۶۵ درجه سانتیگراد مقاوم است و کدر نمی شود. اغلب برای افزایش مقاومت و براقیت فلزات در برابر اکسایش و خوردگی سطح آنها را با لایه نازکی از کروم می پوشانند.

آبکاری نیکل

رنگ فلز نیکل نقره‌ای متمایل به زرد است. دارای خاصیت صیقل پذیری، جوش پذیری به همراه قابلیت انبساط و انقباض است. برای آبکاری نیکل یک جریان برق مستقیم را بین دو قطب مثبت و منفی در یک محیط الکترولیت برقرار می کنند. قطب مثبت یا آند را فلز نیکل و قطب منفی یا کاتد را شیرآلات تشکیل می دهد. در این حالت یون های نیکل از قطب مثبت جدا شده، به سمت شیرآلات حرکت کرده و بر روی آن ته نشین می شود. ایراد آبکاری نیکل آن است که در صورت خورده شدن یا خراش، فلز زیرین آن پوسته پوسته می شود. برای جلوگیری از این اتفاق آبکاری نیکل با روکشی نازکی از کروم پوشش داده می شود.

آبکاری الکتروفورتیک یا الکترولاک

این روش با نام تجاری EPD (Electrophoretic deposition) یک فرایند دو مرحله‌ای با سرعت اجرای بالا و قیمت بسیار مناسب است. در مرحله اول ابتدا ذرات پودری باردار که در یک محیط سوسپانسیونی معلق هستند با استفاده از جریان الکتریکی از یک سمت الکترود به سمت دیگر که شیرآلات قرار دارد (الکترود با بار مخالف) هدایت می شوند. این ذرات سپس بر روی شیرآلات ته نشین شده و یک پوشش یکپارچه و دقیقا هم شکل را ایجاد می کند.

آبکاری PVD

این نوع آبکاری که با نام تجاری PVD (Physical Vapor Deposition) شناخته می شود نوعی روش فیزیکی است که در آن محلول فلزی در شرایط خلا تبخیر شده و رسوبات خالص آن روی شیرآلات ته نشین می شود. این نوع آبکاری از مقاومت بالایی نسبت به سایش خوردگی و تغییر رنگ برخوردار است.

مقایسه مقاومت انواع آبکاری شیرآلات

آبکاری شیرآلات خصوصیتی از شیرآلات بهداشتی است که در گذشته و در بحث دکوراسیون داخلی چندان مورد توجه قرار نمی گرفت و  تمرکز اصلی تنها روی عملکرد شیرآلات بود. اما امروزه رنگ شیرآلات و همخوانی آنها با سینک آشپزخانه، علم دوش و سنگ روشویی و غیره یکی از فاکتورهای مهم در بحث دکوراسیون داخلی آشپزخانه ها و سرویس های بهداشتی است. برای آبکاری شیرآلات روش های مختلف وجود دارد که انتخاب آن به رنگ مورد نظر و همچنین تکنولوژی آبکاری بستگی دارد.

اگر بخواهیم انواع روش های آبکاری را با یکدیگر مقایسه کنیم باید بگوییم که در میان این روش ها، آبکاری PVD دارای بالاترین مقاومت است. به طوری که این نوع آبکاری توانسته است در تست سالت اسپری ۷۰۰ ساعت بدون خوردگی دوام آورد.

در رتبه بعدی آبکاری نیکل کروم قرار می گیرد. یک روش قدیمی و رایج برای شیرآلات است که از مقاومت و کیفیت مطلوبی برخوردار است.

 در رتبه سوم آبکاری الکترواستاتیک قرار می گیرد که به دلیل پخته شدن رنگ در کوره دوام مناسبی دارد.

در رتبه چهارم تکنیک الکتروفورتیک قرار می گیرد. ضعف این نوع آبکاری حساسیت نسبت به خش و خوردگی است که در اینصورت ممکن است لایه های زیرین از زیر ناحیه خش خورده آسیب ببیند.

منبع

سایز زدن لوله کشی استخر

برای لوله کشی در استخرها از لوله با جنس‌های مختلف استفاده می‌شود و جنس لوله در محاسبات شما تاثیر گذار است برای لوله‌های مسیر گرمایش که از موتورخانه گرمایشی به مبدل‌ها می‌رسد معمولا از لوله‌های فولادی استفاده می‌شود اما برای لوله کشی مسیر تصفیه استخر گزینه های مختلفی ار لحاظ جنس داریم که هر یک مزایا و معایب خود را دارد یکی از مهمترین تفاوت آنها هزینه و قیمت خرید است اما تفاوت اصلی در کاربرد و مشخصات فنی لوله و ساختار اتصالات آنها است با توجه به گرم  بودن آب و وجود مواد ضد عفونی در آب استخر لوله با جنس نامناسب می تواند آسیب پذیر لوله را افزایش یابد اما نکته مهم این است در صورت بروز مشکل در لوله کشی هزینه زیادی باید برای رفع آنها پرداخت شود.

انواع جنس لوله قابل استفاده

1. لوله پلی پروپلین
2. لوله پلی اتیلن
3. لوله گالوانیزه
4. لوله استیل
5. لوله یو پی وی سی

پیشنهاد می‌شود برای ساخت رینگ جکوزی از لوله‌های استیل و برای مسیرهای دیگر از لوله‌های یو پی وی سی استفاده شود.

و به هیچ عنوان از لوله های گالوانیزه برای سیستم تصفیه استفاده نشود چون لوله ها در برابر مواد ضد عفونی از بین خواهند رفت. لوله های پلی پروپیلن برای این مسیر قابل استفاده است اما لوله پلی پروپیلن افت فشار و احتمال وجود مانع داخل لوله را دارد. لوله استیل هم گزینه خوبی است اما هزینه خرید و اجرای  بالایی دارد. اما لوله های پلی پروپیلن در برابر تغییر دما تغییر شکل و افزایش یا کاهش طول زیادی دارند.

نمودار انتخاب لوله در سیستم بسته

برای انتخاب لوله در این نمودار کافیست روی محور عمودی میزان دبی و در محور افقی نرخ افت فشار مجاز را انتخاب کنید محل تقاطع این دو نقطه روی خط های مورب است این خط های مورب سایز لوله را نشان می دهند.

سایز زدن لوله کشی در ظاهر پیچیده به نظر می رسد اما اگر با اصول کلی آن انجام شود بسیار ساده انجام می شود. برای سایز زدن لوله کشی ما با دو پارامتر اصلی روبرو هستیم:

1- دبی عبوری سیال از هر مسیر که قرار است سایز آن مشخص شود: دبی در مسیر اصلی که در محاسبات پمپ و سیستم تصفیه محاسبه می‌شود . برای مشخص کردن دبی در مسیر‌های فرعی کافیست مشخص کنیم چه بخشی از دبی کل از هر مسیر فرعی باید عبور کند.

2- نرخ افت فشار به ازاء واحد طول لوله که این افت فشار به جنس لوله بستگی دارد و ما باید مشخص کنیم تا چه حد افت فشار مجاز است که در مسیر لوله کشی به وجود آید. مقدار افت فشار مجاز در لوله کشی استخر بهتر است بین ۲/۵ تا ۳ درصد در نظر گرفته شود. بعد از آن برای پیدا کردن سایز لوله می‌توان یا از نمودار زیر استفاده کرد و سایز لوله را مشخص کرد یا اینکه از نرم افزارهای سایز کردن لوله کشی به سادگی استفاده کرد (pipe sizer) و سایز هر مسیر را براساس دبی و افت فشار مجاز محاسبه کرد.

اکچویتور پنوماتیکی

اکچویتورهای پنوماتیکی (عملگرهای پنوماتیکی)، پرمصرف ترین اکچویتور در شیرهای صنعتی هستند زیرا نسبتا ارزان هستند و انرژی مورد نیاز آنها (هوای فشرده) در اغلب کارگاه ها موجود است. اکچویتور پنوماتیکی،ساختار ساده تری نست به انواع مشابه الکتریکی و هیدرولیکی شان دارند که یکی از مزایای دیگر انها محسوب می شود زیرا تعمیر و نگهداری آنها آسان تر است.

مزایا

• مزایای اکچویتور های پنوماتیکی به اختصار ،بدین شرح است:
• تهیه هوای فشرده نسبتا ارزان و اسان است.
• پیستون ها غالبا ازادانه حرکت می کنند و خودبه خود قفل نمی شوند. به همین دلیل به نصب فنر در یک طرف پیستون می توان در مواقع اضطراری پیستون را به جای اولیه خود باز گرداند.
• وقتی که هوای در تماس با یک منبع گرمایی باشد،افزایش فشار هوای گرم به عملکرد اکچویتور کمک می کند.
• طراحی این عملگر ساده تر و کم هزینه نگهداری و تعمیر انها نسبتا کم است.
• هوای ا ضافی و خارج شده از سیستم،بدون ایجاد هیچ مشکلی به هوای ازاد بر می گردد.

معایب

• مصرف هوای فشرده در اکچویتورهای پنوماتیکی بزرگ که برای شیرهای بزرگ مورد نیاز هستند، ممکن است زیاد باشد یا اصلا ممکن است نیروی هوای فشرده قادر به گرداندن میله شیر بزرگ نباشد.
• طراحی عملگرد های پنوماتیکی و به کار گیری رینگ ها آببند پلاستیکی در آنها، باعث محدودیت دمایی اینگونه عملگرها می شوند.

انواع اکچویتور پنوماتیکی

اکچویتور پنوماتیکی غالبا از هوای فشرده به عنوان منبع انرژی استفاده می کنند ولی در بعضی از سیستم ها دیده شده که از گاز های طبیعی نیز برای این کار استفاده شده است. وقتی لازم باشد یک سری اکچویتور پنوماتیکیرا به صورت یک شبکه به هم پیوسته بکار برده شوند، لازم است از یک کمپرسور و یک انبار مناسب برای تامین هوای فشرده یکنواخت و کافی استفاده شود. برای محاسبه ظرفیت تامین هوای فشرده باید به عواملی نظیر سایز لوله و شیلنگ ها و تعداد دفعات عملکرد اکچویتور پنوماتیکی (عملگر پنوماتیکی) و میزان مصرف ان توجه کرد.

سه نوع اصلی از اکچویتورهای پنوماتیکی مورد مصرف در شیر های صنعتی عبارتند از:

نوع دیافراگمی: اکچویتور دیافراگمی معمولا برای شیرها با حرکت خطی به کار می روند ولی می توان از آنها در شیر های دورانی نیز استفاده کرد. این اکچویتور توسط یک قطعه فلزی بر روی بدنه شیر متصل می شود. معمولا بر روی این قاب، عقربه ای تعبیه شده که وضعیت باز و بسته بودن شیر را نشان می دهد.

بعضی از اکچویتور پنوماتیکی یک طرف هستند (single acting). در این اکچویتور ها در یک طرف دیافراگم، یک فنر قرار داده شده است تا وقتی فشار هوای ورودی به محفظه کاهش می یابد،این فنر بتواند دیافراگما را به جای اول خود برگرداند. این فنر به هنگام قطع هوای فشرده می تواند اکچویتور را به وضعیت اولیه باز گرداند و در واقع شیر را به وضعیت اولیه خود (باز  یا بسته) در آورد.

در شیر های با اکچویتور (عملگر) دبل اکشن اعمال نیروی هوای فشرده باعث بسته شدن شیر می شود. بنابراین هرگاه که هوای فشرده به هر علتی قطع شود، شیر خود به خود باز شده و در همین حالت باقی می ماند.

نوع پیستونی: هرچند که اکچویتور های پیستونی معمولا اولین انتخاب در اکچویتور ها محسوب نمی شوند، ولی به تدریج کاربرد گسترده تری در شیر های صنعتی پیدا کرده اند.در این اکچویتور ها، از یک سیلندر و یک پیستون لغزنده که با اورینگ نسبت به سیلندر آبندی شده است، استفاده می شود. سیلندر اکچویتور توسط یک قاب ریخته گری شده به بدنه شیر وصل می شود. با این طرح، فضای کافی برای نصب قطعات و لوازم جانبی کنترل وجود دارد.

تبدیل حرکت خطی به زاویه ای را به یکی از روش های زیر انجام داد:

1. با استفاده از قاب scotch، متشکل از یک پیستون، یک میله اتصال و یک پین گردشی
2. با استفاده از مکانیزم چرخ دنده و دنده شانه ای rack and pinion که از یک چرخ دنده محرک و یک یا دو پیستون متصل به دنده شانه ای تشکیل شده است.
3. استفاده از بازوی گردشی متصل به پیستون که حرکت خطی پیستون را به گردشی تبدیل می کند.
4. با استفاده از یک مکانیزم بادامکی (cam) که در آن، پیستون ها حرکت خطی را به یک بادامک نوسانی تبدیل می کند.

نوع پره ای: اکچویتور های پره ای معمولا برای دوران های 90 درج به کار می رود. در داخل این اکچویتور، یک پره نوسانی که لبه ان نسبت به دیواره داخلی محفظه آببندی شده است، قرار دارد.

با ورود و خروج هوا ی فشرده به فضای طرفین این پره، یک حرکت دورانی محدود در شفت متصل به ان به وجود می اید. وقتی هوا به فضای یک پره وارد می شود، هوای طرف دیگر تخلیه شده و پره حول شفت خود می چرخد. طراحی این اکچویتور (عملگر) ساده، قیمت ان پایین و تعداد اجرای ان کم است و به همین دلیل، نگهداری و تعمیر ان نیز آسان است. این اکچویتورها را می توان فقط برای گشتاورد های پایین و فشار های کمبه بکار برد که این موضوع از محدودیت های این اکچویتور (عملگر)  محسوب می شود.

منبع

چسب لوله پلیکا

انواع چسب های سازه ای

چسب لوله پلیکا تنها چسبی نیست که در یک بنا یا سازه مورد استفاده قرار می گیرد. در اینجا تنها نام انواع چسب ها را فهرست وار بیان می کنیم و سپس به تشریح عملکرد چسب های لوله پولیکا یا پی وی سی به عنوان یک محصول زیرشاخه می پردازیم:

1. چسب‌های اپوکسید (چسب چوب، شیشه، بتن و پلاستیک از این نوع است)
2. چسب‌های فنولیک (این نوع چسب برای اتصال فلزات به کار می رود)
3. چسب‌های تراکمی فرمالدئید ( این مدل منحصرا برای چوب مناسب است)
4. چسب‌های آکریلیک (مناسب برای درزگیری)
5. چسب های پلی سولفیدی (به عنوان عایق فوق العاده عمل می کنند)
6. درزگیر های سیلیکون‌ها (این چسب ها در ایران به چسب آکواریوم معروف هستند، در نتیجه در حمام و فضاهایی به این شکل مناسب عمل می کنند)

چسب آب بندی لوله پلیکا چیست؟

همان طور که گفتیم، لوله های پی وی سی (PVC) و یو پی وی سی (U-PVC) یا همان پلیکا را نه با روش های معمول، بلکه با استفاده از چسب، جوش می دهند. هر چند که این گزاره به این معنا نیست که هیچ راه دیگری برای اتصال وجود ندارد اما، منظور این است که تاکید کنیم PVC Solvent Cement یا استفاده از چسب های مذکور، بهترین، معقول ترین و استانداردترین روش ممکن است. در این نوع اتصال، دو عامل تعیین کنندگی دارند، اولی مدت زمانی که چسب خشک می شود و دومی، توان و استحکام جوش یا اتصال ایجاد شده است. چسب آب بندی لوله پلیکا ترکیبی است از پلیمرهای پلاستیک، غلظت دهنده و پایدارکننده. یک چسب لوله پلیکا درجه یک و استاندارد محسوب می شود اگر ساختاری یکنواخت و ویسکوز داشته باشد.

به دلیل ساختار و نحوه ی عملکرد منحصر به فرد ( چسب لوله پلیکا محل اتصال را در خود حل می کند. به بیان دقیق تر در سطوح بیرونی و درونی به ترتیب اتصالات نرگی و مادگی روی می دهد و سپس از طریق این جوش، دو لوله ی مجزا، یک پارچه می شوند) نمی توان از این دست چسب ها برای لوله پی وی سی های نازک یا پلیکاهای شماره پایین بهره برد (زیرا ممکن است به جای اتصال کل لوله از بین برود و درون چسب حل شود)، در نتیجه، چسب لوله پلیکا مخصوص اتصال سطوح پروفیلی، فاضلاب یا سامانه ی آبرسانی لوله های کشاورزی است.

تفاوت لوله های پنج لایه با تک لایه در چیست؟ (2)

لوله های تک لایه

لوله تک لایه که به نام های مختلف لوله پلی پروپیلن، لوله PP، لوله سبز و لوله سفید مشهور است، نتیجه تکامل فناوری در جهت حذف و جایگزینی لوله های فلزی برای انتقال آب میباشد.

لوله های تک لایه اولیه به رنگ سبز بوده و به سبب ترکیب ساختارشان (رنگدانه های سبز موجود در ترکیب آنها) باعث ایجاد بو و مزه در سیال عبوری (عموما آب) می شدند. از این رو کارخانجات تولید لوله های تک لایه این محصول را با تغییر اندک در ساختار به رنگ سفید تولید کردند که مشکل تغییر در مزه و بوی آب را نیز برطرف نمایند. اما هنوز هم در بازار بیشتر افراد لوله های تک لایه را با نام لوله های سبز می شناسند.

از لوله های تک لایه سبز امروزه بیشتر در تاسیسات تهویه مطبوع ساختمانها، سیستم های گرمایی خورشیدی، صنایع کشتی سازی، محیط های اسیدی و قلیایی، فاضلابهای صنعتی و ... استفاده می شود در حالی که بهترین گزینه برای لوله کشی های آب آشامیدنی لوله های تک لایه سفید هستند.

مزایای لوله های تک لایه

ساختار لوله های تک لایه بگونه ای است که در مقابل زنگ زدگی مقاومت بالایی دارد و موجود زنده ای در آن تولید و رشد نمی کند. در شرایط عادی (دمایی حدود 20 درجه سانتی گراد با فشار 25 اتمسفر) و بدون آسیب های محیطی لوله های تک لایه می توانند تا 50 سال عمر مفید داشته باشند؛ هرچند که محدوده دمایی استفاده از لوله های تک لایه می تواند از دمای 25 درجه زیر صفر تا 95 درجه بالای صفر گسترده شود اما قرارگیری در شرایط غیرمعمول ممکن است از طول عمر این نوع لوله ها بکاهد.

مزایای لوله تک لایه را می توان شامل مواردی به شرح زیر دانست:

• مقاومت بالا در برابر مواد شیمیایی
• مقاومت بالا در برابر ضربه
• عدم فرسایش و پوسیدگی
• عدم خوردگی و زنگ زدگی
• مقاومت در برابر رشد جلبک
• مقاوم در برابر نفوذ اکسیژن و نور خورشید
• عملکرد عایق در جهت انتقال صوت و حرارت
• عدم ایجاد تغییر در رنگ و مزه آب آشامیدنی
• نصب آسان
• ضایعات کمتر
• وغیره

معایب لوله های تک لایه

هرچند لوله های تک لایه نسل جدید که همان لوله های سفید هستند معایبی همچون نفوذ اکسیژن و نور خورشید به داخل لوله و تاثیر بر طعم و رنگ سیال جاری در آن را از بین برده اند اما این لوله ها نقص دیگری دارند که علت ترجیح بسیاری از افراد برای عدم استفاده از آنهاست و آن انبساط طولی بالای لوله های تک لایه است.

این لوله ها به سبب ساختار پلیمری واحدی که دارند با ایجاد فشار سیال درون خود در دراز مدت دچار انبساط طولی می شوند. این انبساط می تواند رفته رفته باعث نازک شدن لوله ها و از دست رفتن مقاومت مطلوب آنها شود. برای جبران این نقص برخی از پیمانکاران استفاده از پوشش هایی از مصالح مختلف همچون سیمان را بر روی لوله های تک جداره ترجیح می دهند این موضوع می تواند از انبساط طولی لوله ها بکاهد. همچنین برخی دیگر، استفاده از بست و جلوگیری از عملکرد آزاد لوله را با محکم کردن آن به دیوار راه حلی برای رفع مشکل انبساط طولی بالای لوله های تک لایه می دانند.

تفاوت لوله تک لایه و پنج لایه

همانطور که گفته شد لوله های تک لایه، پلیمرهایی از جنس پلی پروپیلن هستند که به صورت لوله ای و عمدتا استوانه با مقطع دایره درآمده اند. این لوله ها در حال حاضر به رنگ سفید رایج تر هستند.

در حالی که ساختار لوله های پنج لایه، به گونه ای است که لایه ای آلومینیومی توسط دو لایه پلی پروپیلنی ساندویچ شده و چسبی سبب اتصال این لایه ها به هم و در مجموع به وجود آمدن 5 لایه شده است.

منبع

تفاوت لوله های پنج لایه با تک لایه در چیست؟ (1)

لوله های پنج لایه

همانگونه از نامشان پیداست، لوله های پنج لایه ترکیبی از پنج لایه مختلف می باشند و پس از لوله های تماما فلزی و تماما پلیمری به عنوان یک ترکیب جایگزین دارای هر دو ماده پلیمر و فلز وارد بازار شده اند. در تولید این لوله ها لایه فلزی میانی مابین دو لایه پلیمری قرار می گیرد و اتصال آنها توسط دو لایه چسب صورت می پذیرد و در مجموع محصولی تولید می شود که معایب لوله های فلزی و تک لایه پلیمری را با هم حذف می کند.

همچنین لوله پنج لایه مجموع مزایای لوله های فلزی و پلیمری تک لایه را نیز در خود جای می دهد. به عنوان مثال دقت داشته باشید که لوله های فلزی مقاومت بالایی در دما و فشارهای مختلف دارند اما وزن سنگین و نصب دشوار آنها نقصانی در کاربردشان محسوب می شود، همچنین لوله های فلزی به سرعت دچار خوردگی شده و زنگ می زنند.

در مقابل لوله های تک لایه پلیمری وزن سبک دارند و نصب شان آسان است اما مقاومت زیادی در نوسانات دمایی ندارند. حالا لوله های پنج لایه نسل جدید وزن متعادلی داشته، به سبب تماس لایه پلیمری آنها با سیال درون لوله و هوای بیرون، دچار خوردگی و زنگ زدگی نمی شوند، نصبشان آسان است و مقاومت خوبی در برابر تغییرات دما از خود نشان می دهند.

برندهای مختلف لوله های پنج لایه به سبب مزایای فراوانی که دارند کاربردهای زیادی نیز در انواع زمینه ها پیدا کرده اند. در صنعت ساختمان سازی می توان از آنها برای لوله کشی و انتقال آب سرد و گرم، سیستم های سرمایش و گرمایش و ... استفاده کرد. همچنین در صنعت پزشکی نیز از لوله های 5 لایه در دستگاه های دیالیز و دستگاه های تنفسی برای انتقال سیالات و گازها استفاده می شود.

مزایای لوله های پنج لایه

در حالت کلی مزایای لوله پنج لایه را می توان شامل مواردی به شرح زیر دانست:

• لوله های پنج لایه گستره دمایی بالایی برای استفاده دارند.
• عایق حرارت هستند و سیال گرم را بدون اتلاف انرژی منتقل می کنند.
• امکان نفوذ اکسیژن به درون لوله در مورد لوله های پنج لایه به صفر رسیده است.
• لوله های 5 لایه در خواص آب تغییری ایجاد نکرده و طعم و بوی خاصی به آن نمی دهند.
• مقاومت شیمیایی بالایی دارند و برای انتقال مواد شیمیایی قدرتمندی چون اسیدها و بازها مناسب هستند.
• فشار آب در این لوله به سبب سطح داخلی صاف و صیقلی آنها دچار تغییر نمی شود و یکنواخت است.
• نصب آنها آسان است و از این رو فرآیند لوله کشی با استفاده از لوله های 5 لایه زمانبر نیست.
• این لوله ها همانطور که گفته شد به سبب سطح پلیمری خود دچار رشد جلبک یا سایر موجودات زنده مزاحم نمی شوند.
• در لوله های 5 لایه به سبب ساپورت لایه فلزی توسط لایه های پلیمری هیچگاه زنگ زدگی مشاهده نمی شود.
• در مواقع اضطرار و حوادث غیر مترقبه همچون زلزله، لوله های 5 لایه مقاومت بالایی از خود نشان می دهند.
• این لوله ها تقریبا اشتعال ناپذیر محسوب شده و مقاومت بالایی در برابر شعله دارند.
• هزینه خرید و نصب لوله های پنج لایه مناسب و در درازمدت مقرون به صرفه است.
• عمر مفید لوله های پنج لایه زیاد بوده و دوام خوبی از خود نشان داده اند.

معایب لوله های پنج لایه

همانطور که گفته شد چون لوله های پنج لایه حالت تکامل یافته لوله های فلزی و پلیمری تک لایه هستند و در ایده تولید آنها تمام معایب لوله های نسل پیشین در نظر گرفته شده است، برای برطرف کردن این معایب در مورد لوله های پنج لایه کاملا فکر شده عمل شده است از این رو برای این لوله های مدرن معایب مشخصی در منابع معتبر ذکر نشده است.

این موضوع عدم نقصان در عملکرد و کارایی لوله های پنج لایه است که شاید سبب کاربرد فراوان آن در انواع صنایع و ساختمان سازی گشته و با استقبال بالایی از سوی فعالین حوزه ساخت و ساز و پیمانکاران مواجه ساخته است.

منبع